ที่ผมเลือกเพลงนี้เพราะเนื้อร้องไม่ยากและเพลงนี้เล่าเรื่องราวงายๆ ที่สามารถฟังตามและจินตนาการได้ เพลงนี้ร้องโดยวง Lukas Graham(อ่านว่า ลูคัส แกรแฮม) ที่เป็นวงชาวเดนิช
เนื้อร้อง
เนื้อร้อง
[Chorus 1]
Once I was seven years old my momma told me
Go make yourself some friends or you'll be lonely
Once I was seven years old
[Verse 1]
It was a big big world, but we though we were bigger
Pushing each other to the limits, we were learning quicker
By eleven smoking herb and drinking burning liquor
Never rich so we were out to make that steady figure
[Chorus 2]
Once I was eleven years old my daddy told me
Go get yourself a wife or you'll be lonely
Once I was eleven years old
[Verse 2]
I always had that dream like my daddy before me
So I started writing songs, I started writing stories
Something about that glory just always seemed to bore me
Cause only those I really love will ever really know me
[Chorus 3]
Once I was 20 years old, my story got told
Before the morning sun, when life was lonely
Once I was 20 years old
[Verse 3]
I only see my goals, I don't believe in failure
Cause I know the smallest voices, they can make it major
I got my boys with me at least those in favor
And if we don't meet before I leave, I hope I'll see you later
[Chorus 4]
Once I was 20 years old, my story got told
I was writing about everything, I saw before me
Once I was 20 years old
Soon we'll be 30 years old, our songs have been sold
We've traveled around the world and we're still roaming
Soon we'll be 30 years old
[Verse 4]
I'm still learning about life
My woman brought children for me
So I can sing them all my songs
And I can tell them stories
Most of my boys are with me
Some of them are still out seeking glory
And some I had to leave behind
My brother I'm still sorry
[Bridge]
Soon I'll be 60 years old, my daddy got 61
Remember life and then your life becomes a better one
I made a man so happy when I wrote a letter once
I hope my children come and visit, once or twice a month
[Chorus 5]
Soon I'll be 60 years old, will I think the world is cold
Or will I have a lot of children who can warm me
Soon I'll be 60 years old
Soon I'll be 60 years old, will I think the world is cold
Or will I have a lot of children who can hold me
Soon I'll be 60 years old
[Chorus 1 recap]
Once I was seven years old, my momma told me
Go make yourself some friends or you'll be lonely
Once I was seven years old
Once I was seven years old my momma told me
Go make yourself some friends or you'll be lonely
Once I was seven years old
[Verse 1]
It was a big big world, but we though we were bigger
Pushing each other to the limits, we were learning quicker
By eleven smoking herb and drinking burning liquor
Never rich so we were out to make that steady figure
[Chorus 2]
Once I was eleven years old my daddy told me
Go get yourself a wife or you'll be lonely
Once I was eleven years old
[Verse 2]
I always had that dream like my daddy before me
So I started writing songs, I started writing stories
Something about that glory just always seemed to bore me
Cause only those I really love will ever really know me
[Chorus 3]
Once I was 20 years old, my story got told
Before the morning sun, when life was lonely
Once I was 20 years old
[Verse 3]
I only see my goals, I don't believe in failure
Cause I know the smallest voices, they can make it major
I got my boys with me at least those in favor
And if we don't meet before I leave, I hope I'll see you later
[Chorus 4]
Once I was 20 years old, my story got told
I was writing about everything, I saw before me
Once I was 20 years old
Soon we'll be 30 years old, our songs have been sold
We've traveled around the world and we're still roaming
Soon we'll be 30 years old
[Verse 4]
I'm still learning about life
My woman brought children for me
So I can sing them all my songs
And I can tell them stories
Most of my boys are with me
Some of them are still out seeking glory
And some I had to leave behind
My brother I'm still sorry
[Bridge]
Soon I'll be 60 years old, my daddy got 61
Remember life and then your life becomes a better one
I made a man so happy when I wrote a letter once
I hope my children come and visit, once or twice a month
[Chorus 5]
Soon I'll be 60 years old, will I think the world is cold
Or will I have a lot of children who can warm me
Soon I'll be 60 years old
Soon I'll be 60 years old, will I think the world is cold
Or will I have a lot of children who can hold me
Soon I'll be 60 years old
[Chorus 1 recap]
Once I was seven years old, my momma told me
Go make yourself some friends or you'll be lonely
Once I was seven years old
[คอรัส 1]
ตอนที่ผมนั้นเจ็ดขวบแม่บอกผมว่า
ไปหาเพื่อนซะไม่เช่นนั้นจะเหงา
เมื่อตอนที่ผมเจ็ดขวบ
[Verse 1]
โลกนั้นช่างกว้างใหญ่แต่เราคิดว่าเรารู้ทันโลก
ผลักดันให้ไปต่อ ทำให้เราได้เรียนรู้อย่างรวดเร็ว
ตอนอายุสิบเอ็ดก็สูบบุหรี่(หรือไม่ก็สูบยา) และดื่มเหล้า
ไม่เคยร่ำรวย เลยออกไปหางานที่ได้เงินอย่างมั่นคง
[คอรัส 2]
ตอนที่อายุสิบเอ็ดปี พ่อผมบอกว่า
ให้ไปหาภรรยาซะไม่งั้นจะเหงา
เมื่อตอนที่ผมสิบเอ็ดปี
[Verse 2]
ผมมีความฝันที่เหมือนของพ่อผม
ผมเลยเรื่มเขียนเพลงและ เรื่องราว
แต่มีบางสิ่งเกี่ยวกับความดังที่ทำให้ผมเบื่อ
เพราะมีแต่คนที่ผมรักเท่านั่นที่จะรู้จักผมจริงๆ
[คอรัส 3]
เมื่อผมอายุยี่สิบ เรื่องของผมได้เผยแผ่
เมื่อตอนก่อนเช้า ตอนที่ชีวิตผมเงียบเหงา
เมื่อตอนที่ผมยี่สิบปี
[Verse 3]
ผมเห็นแค่เป้าหมายของผม ผมไม่รู้จักคำว่าล้มเหลว
เพราะเสียงแค่นิดเดียวก็สามารถทำให้มันยิ่งใหญ่ได้
ผมมีพวกพ้องของผมอยู่ อย่างน้อยก็เป็นพวกที่เห็นด้วยกับผม
ถ้าเราไม่เจอกันก่อนที่ผมจะไป ก็ขอให้ได้พบกันในอนาคต
[คอรัส 4]
เมื่อผมอายุยี่สิบ เรื่องของผมได้เผยแผ่
ผมเขียนทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมเห็น
เมื่อผมอายุยี่สิบ
อีกหน่อยผมก็จะอายุสามสิบ เพลงของเราก็จะขายออก
เราออกเดินทางทั่วโลก และก็ยังเดินทางกันต่อไป
อีกหน่อยเราก็จะอายุสามสิบปี
[Verse 4]
ผมยังเรียนเกี่ยวกับการใช้ชีวิต
ภรรยาผมคลอดลูกๆ ให้ผม
เพื่อที่ผมจะได้ร้องเพลงให้เขาฟัง
และจะได้เล่าเรื่องราวต่างๆ
เพื่อนๆ ของผมยังอยู่กับผม
บางคนยังมองหาความยิ่งใหญ่
บางคนก็ทิ้งไว้ข้างหลัง
เพื่อนๆ เอ๋ย ผมขอโทษด้วยนะ
[Bridge]
อีกหน่อยผมก็จะอายุหกสิบ พ่อของผมตายตอนหกสิบเอ็ด
จำชีวิตได้ และทำให้ชีวิตดีกว่า
ผมทำให้ชายคนนึงมีความสุขด้วยการเขียนจดหมายไปหา
ผมหวังว่าลูกๆ ของผมจะมาเยี่ยมสักครั้งหรือ สองครั้งต่อเดือน
[คอรัส 5]
อีกหน่อยผมก็จะอายุหกสิบ ผมจะคิดว่าโลกนี้ช่างหนาวเหน็บ
หรือจะมีลูกๆ ที่จะทำให้อุ่นใจ
อีกหน่อยก็จะอายุหกสิบ
อีกหน่อยผมก็จะอายุหกสิบ ผมจะคิดว่าโลกนี้ช่างหนาวเหน็บ
หรือจะมีลูกๆ ที่จะมาโอบกอดผม
อีกหน่อยก็จะอายุหกสิบ
[คอรัส 1]
เมื่อก่อนผมอายุเจ็ดปี แม่ผมบอกว่า
ไปหาเพื่อนซะไม่งั้นจะเหงา
เมื่อตอนผมอายุเจ็ดปี
ตอนที่ผมนั้นเจ็ดขวบแม่บอกผมว่า
ไปหาเพื่อนซะไม่เช่นนั้นจะเหงา
เมื่อตอนที่ผมเจ็ดขวบ
[Verse 1]
โลกนั้นช่างกว้างใหญ่แต่เราคิดว่าเรารู้ทันโลก
ผลักดันให้ไปต่อ ทำให้เราได้เรียนรู้อย่างรวดเร็ว
ตอนอายุสิบเอ็ดก็สูบบุหรี่(หรือไม่ก็สูบยา) และดื่มเหล้า
ไม่เคยร่ำรวย เลยออกไปหางานที่ได้เงินอย่างมั่นคง
[คอรัส 2]
ตอนที่อายุสิบเอ็ดปี พ่อผมบอกว่า
ให้ไปหาภรรยาซะไม่งั้นจะเหงา
เมื่อตอนที่ผมสิบเอ็ดปี
[Verse 2]
ผมมีความฝันที่เหมือนของพ่อผม
ผมเลยเรื่มเขียนเพลงและ เรื่องราว
แต่มีบางสิ่งเกี่ยวกับความดังที่ทำให้ผมเบื่อ
เพราะมีแต่คนที่ผมรักเท่านั่นที่จะรู้จักผมจริงๆ
[คอรัส 3]
เมื่อผมอายุยี่สิบ เรื่องของผมได้เผยแผ่
เมื่อตอนก่อนเช้า ตอนที่ชีวิตผมเงียบเหงา
เมื่อตอนที่ผมยี่สิบปี
[Verse 3]
ผมเห็นแค่เป้าหมายของผม ผมไม่รู้จักคำว่าล้มเหลว
เพราะเสียงแค่นิดเดียวก็สามารถทำให้มันยิ่งใหญ่ได้
ผมมีพวกพ้องของผมอยู่ อย่างน้อยก็เป็นพวกที่เห็นด้วยกับผม
ถ้าเราไม่เจอกันก่อนที่ผมจะไป ก็ขอให้ได้พบกันในอนาคต
[คอรัส 4]
เมื่อผมอายุยี่สิบ เรื่องของผมได้เผยแผ่
ผมเขียนทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมเห็น
เมื่อผมอายุยี่สิบ
อีกหน่อยผมก็จะอายุสามสิบ เพลงของเราก็จะขายออก
เราออกเดินทางทั่วโลก และก็ยังเดินทางกันต่อไป
อีกหน่อยเราก็จะอายุสามสิบปี
[Verse 4]
ผมยังเรียนเกี่ยวกับการใช้ชีวิต
ภรรยาผมคลอดลูกๆ ให้ผม
เพื่อที่ผมจะได้ร้องเพลงให้เขาฟัง
และจะได้เล่าเรื่องราวต่างๆ
เพื่อนๆ ของผมยังอยู่กับผม
บางคนยังมองหาความยิ่งใหญ่
บางคนก็ทิ้งไว้ข้างหลัง
เพื่อนๆ เอ๋ย ผมขอโทษด้วยนะ
[Bridge]
อีกหน่อยผมก็จะอายุหกสิบ พ่อของผมตายตอนหกสิบเอ็ด
จำชีวิตได้ และทำให้ชีวิตดีกว่า
ผมทำให้ชายคนนึงมีความสุขด้วยการเขียนจดหมายไปหา
ผมหวังว่าลูกๆ ของผมจะมาเยี่ยมสักครั้งหรือ สองครั้งต่อเดือน
[คอรัส 5]
อีกหน่อยผมก็จะอายุหกสิบ ผมจะคิดว่าโลกนี้ช่างหนาวเหน็บ
หรือจะมีลูกๆ ที่จะทำให้อุ่นใจ
อีกหน่อยก็จะอายุหกสิบ
อีกหน่อยผมก็จะอายุหกสิบ ผมจะคิดว่าโลกนี้ช่างหนาวเหน็บ
หรือจะมีลูกๆ ที่จะมาโอบกอดผม
อีกหน่อยก็จะอายุหกสิบ
[คอรัส 1]
เมื่อก่อนผมอายุเจ็ดปี แม่ผมบอกว่า
ไปหาเพื่อนซะไม่งั้นจะเหงา
เมื่อตอนผมอายุเจ็ดปี
เอาละครับ มาเจาะลึกกัน ลูคัสได้เล่าถึงว่าตอนเด็กๆ แม่ของเขาได้พยายามให้เขาหาเพื่อนเยอะๆ เพื่อที่ในอนาคตจะได้ไม่เหงาหรือมีที่พึง เขาได้เจอเพื่อนๆ และออกไปเจอว่าโลกที่ใหญ่ที่เขาคิดเยอะ และเจอเพื่อนที่ดีและไม่ดี (ที่ชวนไปสูบบุหรี่และดื่มเหล้า) พอโตมาหน่อย พ่อของเขาก็บอกว่าให้หาภรรยาซะจะได้ไม่เหงา เขามีความฝันเหมือนพ่อของเขา เขาเลยเรื่มที่จะเขียนเพลงและ เล่นดนตรี แต่ความดังทำให้เขาไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลยเพราะเมื่อเขาดัง ก็มีคนพยายามจะมาคบหากับเขา แต่เขารู้สึกว่ามีแต่คนที่รักเท่านั้นที่จะรู้จักตัวตนเขาจริงๆ เขาพยายามที่จะทำให้เป้าหมายของเขาเป็นจริงให้ได้โดยที่ไม่หวังว่าจะสำเร็จหรือไม่ แต่เขาจะพยายามให้ดีที่สุด เขาจึงต้องทิ้งคนที่ไม่เห็นด้วยกับเขาไปเพื่อให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาอยากทำ พอเขาอายุ 30 เขาก็เรื่มดัง เรื่มขายเพลงได้ เรื่มได้ไปทัวร์หลายๆ ประเทศ เขาได้มีลูกกับภรรยา เขาก็ร้องเพลงและเล่าเรื่องต่างๆ ให้กับลูกเขาฟัง เขายังมีเพื่อนๆ ที่เขาคบหามาตั้งแต่เด็กๆ บางคนก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ บางคนก็ต้องทิ้งไปเพื่อแต่เขาก็เสียใจที่เป็นแบบนั้น เขามองว่าอีกไม่นานเขาก็จะอายุ 60 แล้ว พ่อของเขานั้นเสียชีวิตตอนอายุ 61 เขาบอกดูชีวิตของพ่อเขาว่ามีความสุขแค่ไหนและเขาจะทำให้มีความสุขกว่านั้นให้ได้ เขาหวังว่าเขาจะลูกๆ ที่มาหาเขาเดือนละครั้ง 2 ครั้ง แต่เขาก็ไม่แน่ใจว่าอนาคตจะเป็นแบบที่เขาหวังไว้รึเปล่า แต่เขาก็หวังว่ามันจะดีที่สุด
ที่ผมเลือกเพลงนี้เพราะเนื้อร้องเข้าใจง่ายแต่แฝงไปด้วยความหมายอันลึกซึ้ง ทำให้น่าค้นหาและชวนฟังไปในตัว
ขอบคุณที่อ่านมาถึงจุดนี้นะครับ และไว้พบกันใหม่ในโพสหน้า